داروهای ضد تهوع
داروهای ضدتهوع که برای درمان علامتی حالت تهوع و استفراغ به کار میروند به دو دسته کلی داروهای مرکزی (مؤثر بر مغز و سیستم عصبی) و محیطی (مؤثر بر سیستم گوارش) تقسیم میشوند. مهمترین این داروها متوکلوپرامید، دیمن هیدرینات، اندانسترون، فنوتیازینها و … میباشند. برای درمان تهوع در زنان باردار از ویتامین B6 استفاده میشود. ترکیبات عمده داروهای ضد تهوع از گیاه شاهدانه استخراج میگردد.[1][2]
انواع
- آنتاگونیستهای گیرنده 5-HT3 مانند اندانسترون.
- آنتاگونیستهای دوپامین مانند متوکلوپرامید.
- آنتی هیستامینها مانند دیمن هیدرینات
- بنزودیازپینها مانند میدازولام.
- آنتی کولینرژیکها مانند هیوسین.
- کورتیکواستروئیدها مانند دگزامتازون.
- ترکیبات شاهدانه.
- ترکیبات (زنجبیل)
- دومپریدون
- الانزاپین
- دروپردیول
- آنتیهیستامین
- ماریجوآنای طبی
- استروئید
- نعنای فلفلی
- مشتقات تریاک
- هیدروکسیزین
- آنتیکولینرژیک
- پروپوفول
- موسکیمول
- زنیان رومی
جستارهای وابسته
منابع
- Quinlan, Jeffrey D.; Hill, D. Ashley (1 June 2003). "Nausea and Vomiting in Pregnancy - American Family Physician". American Family Physician. 68 (1): 121–128. Retrieved 2015-10-09.
- Schaefer, Christof; Scialli, Anthony; Rost van Tonningen, Margreet (2001). "Antiemetics and hyperemesis gravidarum". Drugs During Pregnancy and Lactation: Handbook of Prescription Drugs and Comparative Risk Assessment. Gulf Professional Publishing. ISBN 978-0-444-50763-1.
- http://www.mesotheliomaweb.org/mesothelioma/treatment/chemotherapy/anti-Enausea-treatment/%5Bپیوند+مرده%5D
کاتزونگ فارماکولوژی. تهران
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.