అలర్జీ

అలెర్జీ (అసహనీయత) అనేది రోగనిరోధక వ్యవస్థ కు సంబంధించిన ఒక రుగ్మత, తరచుగా దీనిని అటోపీగా సూచిస్తారు. అలర్జీ కారకాలుగా తెలిసిన ప్రమాదకరంకాని పర్యావరణ పదార్థాల కారణంగా అసహనీయ ప్రతిచర్యలు ఏర్పడతాయి; వీటిని ఆర్జిత, పుర్వానుమేయ మరియు వేగవంతమైన ప్రతిచర్యలుగా చెప్పవచ్చు. కచ్చితంగా చెప్పాలంటే, తీవ్రమైన సున్నితత్వం యొక్క నాలుగు రూపాల్లో అలెర్జీ కూడా ఒకటి, దీనిని మొదటి రకం (లేదా తక్షణ ) తీవ్రసున్నితత్వంగా పిలుస్తారు. ఒక తీవ్రమైన దహనశీల ప్రతిస్పందనలో ఉద్భవించే, IgEగా తెలిసిన ఒక రకమైన ప్రతిరక్షకం ద్వారా మరియు కూపక కణాలు (మాస్ట్ సెల్స్) మరియు బాసోఫిల్స్‌గా పిలిచే కొన్ని నిర్దిష్ట తెల్ల రక్త కణాల అధిక ఉత్తేజనం ద్వారా దీనిని వర్ణించవచ్చు. గజ్జి, ఎర్రని దద్దురులు, గవత జ్వరం (గడ్డిజాతి మొక్కల పుప్పొడి, దుమ్ము పడకవచ్చే జ్వరం), ఉబ్బస పోట్లు, ఆహార అసహనీయతలు మరియు కందిరీగలు మరియు తేనటీగల వంటి కీటకాల విషం యొక్క ప్రతిచర్యలను సాధారణ అలెర్జీ చర్యలుగా చెప్పవచ్చు.[1]

Allergy
వర్గీకరణ & బయటి వనరులు
m:en:ICD-10 {{{m:en:ICD10}}}
m:en:ICD-9 {{{m:en:ICD9}}}
DiseasesDB 33481
m:en:MedlinePlus 000812
m:en:eMedicine {{{m:en:eMedicineSubj}}}/{{{m:en:eMedicineTopic}}} 
MeSH {{{m:en:MeshID}}}

గవత జ్వరం వంటి పాక్షిక అలెర్జీలు మానవ జనాభాల్లో బాగా ఎక్కువగా కనిపిస్తుంటాయి, ఇవి కంటిపొర అసహనీయత, దురద మరియు ముక్కు నుంచి నీరు కారడం వంటి లక్షణాలకు కారణమవతాయి. ఉబ్బసం వంటి రుగ్మతల్లో కూడా అలెర్జీలు కీలకపాత్ర పోషిస్తాయి. కొందరు వ్యక్తుల్లో, పర్యావరణ లేదా ఆహార సంబంధ అలెర్జీ కారకాలు లేదా మందులకు సంబంధించిన తీవ్రమైన అలెర్జీలు ప్రాణాపాయ తీవ్రప్రక్రియ ప్రతిచర్యలకు (అనాఫిలాక్టిక్ రియాక్షన్స్) మరియు సంభావ్య మరణానికి దారితీయవచ్చు.

అలెర్జీ పరిస్థితులను నిర్ధారించేందుకు ప్రస్తుతం అనేక పరీక్షలు అందుబాటులో ఉన్నాయి; రోగనిర్ధారణకు తెలిసిన అలెర్జీ కారకాలతో ప్రతిస్పందనలను పరీక్షించడం లేదా రక్తంలో అలెర్జీ కారకం-నిర్దిష్ట IgE యొక్క స్థాయిలు మరియు ఉనికిని విశ్లేషించడం చేస్తారు. అలెర్జీలకు చికిత్సల్లో అలెర్జీ కారకాలకు దూరంగా ఉండటం, యాంటీ-హెస్టామైన్‌లు, స్టెరాయిడ్‌లు లేదా ఇతర నోటితో తీసుకునే మందులు, అలెర్జీ కారకానికి ప్రతిస్పందనను డిసెన్సిటైజ్ చేసేందుకు (సున్నితత్వాన్ని తగ్గించడం) ఉద్దేశించిన రోగనిరోధక చికిత్స తదితరాలు ఉన్నాయి.

అలెర్జీలకు సంబంధించిన వైద్య విశిష్టతను అలెర్జాలజీ అని పిలుస్తారు.

వర్గీకరణ మరియు చరిత్ర

వెనీస్‌కు చెందిన శిశువైద్యుడు క్లెమెన్స్ వాన్ పిర్‌క్వెట్ 1906లో మొదటిసారి "అలెర్జీ" అనే అంశాన్ని పరిచయం చేశాడు, తన వద్దకు వచ్చే కొందరు రోగులు సాధారణ ప్రమాదకరంకాని పదార్థాలైన దుమ్ము, పుప్పొడి లేదా కొన్ని ఆహారాలకు తీవ్రసున్నితత్వం కలిగివున్నారని ఆయన గుర్తించారు.[2] పిర్‌క్వెట్ ఈ లక్షణాన్ని అలెర్జీ అని పిలుచారు, పురాతన గ్రీకు పదాలు ἄλλος అలోస్ అంటే "ఇతర" మరియు ἔργον ఎర్గాన్ అంటే "పని" నుంచి అలెర్జీ అనే పదాన్ని స్వీకరించారు.[3] చరిత్రవ్యాప్తంగా, అన్నిరకాల తీవ్రసున్నితత్వాన్ని అలెర్జీలుగా వర్గీకరిస్తున్నారు, ఇవన్నీ రోగనిరోధక శక్తి యొక్క అసంబద్ధ ఉత్తేజనం కారణంగా ఏర్పడుతున్నాయని భావిస్తున్నారు. తరువాత, రోగనిరోధక వ్యవస్థ యొక్క క్రమరాహిత్య ఉత్తేజనం ఉమ్మడి కారణంగా, అనేక వివిధ వ్యాధి వ్యవస్థలు దీనిలో ప్రమేయం కలిగివున్నాయని స్పష్టమైంది. 1963లో, ఒక కొత్త వర్గీకరణ విధానాన్ని ఫిలిప్ జెల్ మరియు రాబిన్ కూంబ్స్ రూపొందించారు, దీనిలో టైప్ I (మొదటి రకం) నుంచి టైప్ IV (నాలుగో రకం) తీవ్రసున్నితత్వంగా తెలిసిన, నాలుగు రకాల తీవ్రసున్నితత్వ ప్రతిచర్యలను వివరించింది.[4] కొత్త వర్గీకరణతో, "అలెర్జీ" అనే పదం మొదటి రకం తీవ్రసున్నితత్వానికి పరిమితం చేయబడింది (దీనిని తక్షణ తీవ్రసున్నితత్వం అని పిలుస్తారు), వేగంగా అభివృద్ధి చెందే ప్రతిచర్యలు దీని పరిధిలో ఉంటాయి.

ఇమ్యునోగ్లోబిన్ E (IgE) పేరుగల ప్రతిరక్షకాన్ని గుర్తించడాన్ని అలెర్జీ యొక్క నిర్మాణాలను అర్థం చేసుకోవడంలో ఒక ప్రధాన పరిణామంగా చెప్పవచ్చు - కిమిషిక్ ఇషిజాకా మరియు అతని సహచరులు 1960వ దశకంలో తొలిసారి IgEని వేరుపరిచి, వర్ణించారు.[5]

సూచనలు మరియు లక్షణాలు

అలెర్జీ యొక్క సాధారణ లక్షణాలు
లక్షణాలు
ముక్కు ముక్కు నుంచి శ్లేష్మం కారడం (అలెర్జిక్ రినిటిస్ (గవత జ్వరం))
సరణులు అలెర్జిక్ సైనసిటిస్
కళ్లు ఎర్రగా అడం మరియు కంటిపొర గుచ్చుకోవడం (అలెర్జిక్ కంజక్టివిటిస్)
గాలిమార్గాలు తుమ్ము, దగ్గు, బ్రోన్‌చోకన్‌స్ట్రిక్షన్, గుర్రుపెట్టడం మరియు ఆయాసం, కొన్ని సందర్భాల్లో తక్షణ ఉబ్బసం, తీవ్రమైన సందర్భాల్లో లారైంజీల్ ఎడెమాగా తెలిసిన, నీరుకారడం వలన వాయుమార్గాల్లో అవరోధాలు
చెవులు చెవిదిబ్బడ, నొప్పితో బాధపడటం, ఎస్టాచియాన్ ట్యూబ్‌లో పారుదల లేకపోవడం వలన వినపడకపోవడం.
చర్మం దద్దుర్లు, గజ్జి మరియు ఎర్రని దద్దురులు (ఉర్టికారియా)
ఆహారవాహిక ఉదరసంబంధ నొప్పి, పొట్ట ఉబ్బరం, వాంతులు, అతిసారం

దుమ్ము లేదా పుప్పొడి వంటి అనేక అలెర్జీ కారకాలు గాలిలో ప్రయాణించే కణాలుగా ఉంటాయి. ఇటువంటి సందర్భాల్లో, కళ్లు, ముక్కు మరియు ఊపిరితిత్తులు వంటి గాలి తగిలే ప్రదేశాల్లో లక్షణాలు అభివృద్ధి చెందుతాయి. ఉదాహరణకు, గవత జ్వరంగా కూడా తెలిసిన అలెర్జిక్ రినిటిస్ ముక్కులో అసహనీయతకు, నీరు కారడానికి, దురదకు, కళ్లు ఎరుపెక్కడానికి కారణమవుతుంది.[6] లోపలికి పీల్చుకున్న అలెర్జీ కారకాలు గాలిమార్గాల సంకోచానికి కారణమవడం ద్వారా ఉబ్బస లక్షణాలకు కూడా దోహదపడవచ్చు (బ్రోన్‌చోకన్‌స్ట్రిక్షన్) మరియు ఊపరితిత్తుల్లో శ్లేష్మం ఉత్పత్తి పెరగడానికి, శ్వాస రేటు తగ్గిపోవడానికి (డైస్పెనియా) దగ్గు మరియు గురకకు కూడా ఇవి కారణమవతాయి.[7]

పర్యావరణంలో వ్యాపించి ఉండే ఈ అలెర్జీ కారకాలతోపాటు, అలెర్జీ ప్రతిచర్యలు ఆహారాలు, కీటకాలు కుట్టడం, మరియు ఆస్పిరిన్ వంటి మందులు మరియు పెన్సిలిన్ వంటి యాంటీబయాటిక్‌లు వలన కూడా మొదలుకావొచ్చు. ఆహార అలెర్జీ లక్షణాల్లో ఉదరకుహరంలో నొప్పి, ఉబ్బరం, వాంతులు, అతిసారం, చర్మం దురద మరియు చర్మంపై ఎర్రని దద్దురుల సందర్భంగా వాపు తదితరాలు ఉంటాయి. ఆహార అలెర్జీలు చాలా అరుదుగా శ్వాససంబంధ (ఉబ్బసం) ప్రతిచర్యలు లేదా రినిటిస్‌కు కారణమవతాయి.[8] కీటకాలు కుట్టడం, యాంటీబయాటిక్స్, మరియు కొన్నిరకాల మందులు ఒక దైహిక అలెర్జీ ప్రతిస్పందనను సృష్టిస్తాయి, దీనిని అనాఫిలాక్సిస్ అని పిలుస్తారు; బహుళ అవయవ వ్యవస్థలు అంటే జీర్ణాశయ వ్యవస్థ, శ్వాస వ్యవస్థ, రక్తప్రసరణ వ్యవస్థలు దీని ద్వారా ప్రభావితమవతాయి.[9][10][11] తీవ్రత రేటు ఆధారంగా, చర్మసంబంధ ప్రతిచర్యలకు, బ్రోన్‌చోకన్‌స్ట్రిక్షన్, ఉబ్బరోగం (నీరుపట్టడం, ఎడెమా), అల్పరక్తపోటు, కోమా, మరణానికి కూడా ఇది కారణం కావొచ్చు. ఈ రకమైన చర్య ఆకస్మికంగా రావొచ్చు లేదా బయటపడటంలో జాప్యం జరగవచ్చు. ఈ రకమైన అలెర్జీ ప్రతిచర్యల తీవ్రతకు తరచుగా ఎఫినెఫిరిన్‌ను సూదులు, కొన్నిసార్లు ఎపిపెన్ లేదా ట్విన్‌జెట్ ఆటో-ఇంజెక్టర్‌గా తెలిసిన ఒక పరికరం ద్వారా ఎక్కించడం అవసరమవుతుంది. దీని వలన అనాఫిలాక్సిస్ స్వభావ తీవ్రత తగ్గిపోతుంది, అయితే సుదీర్ఘ కాలవ్యాప్తంగా మళ్లీ మళ్లీ వచ్చే అవకాశం ఉంటుంది.[11]

లేటెక్స్‌ (మొక్కల నుంచి కారే పాలు) వంటి పదార్థాలు చర్మానికి తగలడం కూడా సాధారణంగా అలెర్జీ ప్రతిచర్యలకు కారణం కావొచ్చు, దీనిని కాంటాక్ట్ డెర్మాటిటిస్ లేదా గజ్జిగా గుర్తిస్తారు.[12] చర్మ అలెర్జీలు తరచుగా దద్దురులు లేదా వాపులు మరియు చర్మంలోపల మంట తదితరాలకు కారణమవతాయి, దీనిని ఎర్రని దద్దురులు మరియు ఏంజియోఎడెమా లక్షణాలు ఉండే దద్దు మరియు మంట ప్రతిచర్యగా గుర్తిస్తారు.[13]

కారణం

అలెర్జీ ప్రమాద కారకాలను రెండు సాధారణ విభాగాల్లో విభజించవచ్చు, వాటిని అతిథేయ మరియు పర్యావరణ కారకాలుగా పిలుస్తారు.[14]. వంశపారంపర్య, లైంగిక, జాతి మరియు వయస్సులను అతిథేయ కారకాలుగా సూచిస్తారు, వీటిలో వంశపారంపర్య కారకం అత్యంత ప్రముఖమైనది. అయితే, కేవలం జన్యుపరమైన కారకాల ద్వారా వివరించలేని అలెర్జీ రుగ్మతల సంభవం ఇటీవల కాలంలో పెరుగుతోంది. బాల్యంలో సాంక్రమిక వ్యాధులు, పర్యావరణ కాలుష్యం, అలెర్జీ కారక స్థాయిలు మరియు పథ్యసంబంధమైన మార్పులను అలెర్జీకి కారణమయ్యే నాలుగు ప్రధాన పర్యావరణ అంశాలుగా చెప్పవచ్చు.[15]

జన్యు ఆధారం

అలెర్జీ వ్యాధులు బలమైన వంశపారంపర్యత కలిగివున్నాయి: ఏకరూప కవలలు ఒకేవిధమైన అలెర్జీ వ్యాధుల బారినపడేందుకు సుమారుగా 70% అవకాశం ఉంది; ఏకరూపంలోలేని కవలల్లో ఒకే విధమైన అలెర్జీ వ్యాధులు ప్రబలేందుకు 40% అవకాశం మాత్రమే ఉంది.[16] అలెర్జీ బాధిత తల్లిదండ్రులు ఈ వ్యాధులు బారినపడే పిల్లలకు జన్మనివ్వడానికి ఎక్కువ అవకాశం ఉంది,[17] అలెర్జీ లేని తల్లిదండ్రులకు పుట్టిన పిల్లల కంటే వీరిలో ఈ వ్యాధి మరింత తీవ్రంగా ఉండే అకాశం ఉంది. అయితే కొన్ని అలెర్జీలు వంశపరిణామ క్రమంవ్యాప్తంగా స్థిరంగా ఉండవు; వేరుశెనగలు విషయంలో అలెర్జీ ఉన్న తల్లిదండ్రుల పిల్లలకు రాగ్‌వీడ్ అలెర్జీ ఉండవచ్చు. దీనినిబట్టి అలెర్జీలు అభివృద్ధి చెందే అవకాశం వంశపారంపర్యానికి మరియు రోగనిరోధక వ్యవస్థలో క్రమరాహిత్యానికి సంబంధించి ఉన్నప్పటికీ, అందరికీ ఒక ప్రత్యేక అలెర్జీ కారకం ఉండకపోవచ్చని తెలుస్తుంది.[17]

అలెర్జీ సున్నితత్వం యొక్క ప్రమాద సంభావ్యత మరియు అలెర్జీల అభివృద్ధి వయస్సును బట్టి మారుతుంది, పిల్లలు ఎక్కువగా ప్రమాదపుటంచుల్లో ఉంటారు.[18] అనేక అధ్యయనాలు బాల్యంలో IgE స్థాయిలు బాగా ఎక్కువగా ఉంటాయని, 10 నుంచి 30 ఏళ్ల వయస్సు మధ్య వీటి స్థాయి వేగంగా పడిపోతుందని తెలియజేస్తున్నాయి.[18] గవత జ్వరం యొక్క గరిష్ఠ ప్రబలత పిల్లల్లో మరియు యువకుల్లో బాగా ఎక్కువగా ఉంటుంది, ఉబ్బస సంభవం 10 ఏళ్లలోపు పిల్లల్లో గరిష్ఠ స్థాయిలో ఉంటుంది.[19] మొత్తంమీద, బాలికల కంటే అలెర్జీ బారినపడే ప్రమాదం బాలురలో ఎక్కువగా ఉంటుంది,[17] అయితే కొన్ని రోగాలు బారినపడే అవకాశం మహిళల్ల ఎక్కువగా ఉంటుంది, యువకుల్లో ఉబ్బసాన్ని (ఆస్తమా) ఇందుకు ఉదాహరణగా చెప్పవచ్చు.[20] లైంగిత భేదాలు యుక్తవయస్కుల్లో తగ్గడానికి దారితీస్తాయి.[17] స్వజాతీయత కొన్ని రకాల అలెర్జీలకు కారణం కావొచ్చు; అయితే జాతి సంబంధమైన కారకాలను పర్యావరణ ప్రభావాలు మరియు వలసలు కారణంగా వచ్చే మార్పుల నుంచి వేరుచేయడం చాలా కష్టం.[17] వేర్వేరు జెనిటిక్ లోసి ఉబ్బసం రావడానికి కారణమవతాయని సూచించబడుతుంది, ముఖ్యంగా యూరోపియన్, హిస్పానిక్, ఆసియన్ మరియు ఆఫ్రికా సంతతుల్లో ఈ పరిణామం ఎక్కువగా కనిపిస్తుంది.[21]

ఆరోగ్య పరికల్పన

డేవిడ్ P. స్ట్రాచన్ ప్రతిపాదించిన ఆరోగ్య పరికల్పన ప్రకారం, ఒక TH2-మధ్యవర్తిత్వం చేసే రోగనిరోధక ప్రతిస్పందన చేత ప్రేరేపించబడే హానిచేయని ప్రతిజనకాలకు అసందర్భ రోగనిరోధక ప్రతిస్పందన అలెర్జీ వ్యాధులకు కారణమవుతుంది. అనేక బాక్టీరియా మరియు వైరస్‌లు TH1-మధ్యవర్తిత్వ రోగనిరోధక ప్రతిస్పందనను ప్రేరేపిస్తాయి, ఇది TH2 ప్రతిస్పందనల కంటే తక్కువగా ఉంటుంది. రోగనిరోధక వ్యవస్థ యొక్క TH1 విభాగ అసమృద్ధ ఉద్దీపన అతి ఉత్తేజక TH2 ప్రతిస్పందనకు దారితీస్తుందని, ఇది చివరకు అలెర్జీ వ్యాధి ప్రబలేందుకు కారణమవుతుందని ఆరోగ్య పరికల్పన యొక్క మొదటి ప్రతిపాదిత విధానం తెలియజేస్తుంది.[22] ఇతర మాటల్లో చెప్పాలంటే, బాగా శుభ్రమైన వాతావరణంలో నివసించే వ్యక్తులు రోగనిరోధక వ్యవస్థను రద్దీగా ఉంచే తగిన పాథోజెన్‌లకు (వ్యాధిజనకాలు) దూరంగా ఉంటారు. ఒక స్థాయి వ్యాధి జనకాలకు మాత్రమే నియంత్రించేందుకు మన శరీరాలు అలవాటు పడతాయి కాబట్టి, సంబంధిత వ్యాధి జనకాలకు దూరంగా ఉన్నప్పుడు, రోగ నిరోధక వ్యవస్థ హానిచేయని ప్రతిజనకాలపై దాడి చేస్తుంది, అంటే సాధారణంగా అపాయకరంకాని సూక్ష్మ పదార్థాలు, ఉదాహరణకు పుప్పొడి, రోగనిరోధక ప్రతిస్పందనను ప్రేరేపిస్తాయి.[23]

గవత జ్వరం మరియు గజ్జి పరిశీలనను వివరించేందుకు ఆరోగ్య పరికల్పన అభివృద్ధి చేయబడింది, ఈ రెండు అలెర్జీ వ్యాధులు పెద్ద కుటుంబాల నుంచి వచ్చే పిల్లల్లో సాధారణంగా కనిపించవు, తన ఒకే బిడ్డ ఉన్న కుటుంబాల్లో పిల్లల కంటే, పెద్ద కుటుంబాల్లో సహోదరుల ద్వారా సాంక్రమిక కారకాలకు చాలావరకు అలవాటుపడి ఉంటాయి. ఆరోగ్య పరికల్పనపై విస్తృత స్థాయిలో రోగనిరోధక నిపుణులు మరియు సాంక్రమిక రోగ నిపుణులు పరిశోధనలు జరిపారు, అలెర్జీ రుగ్మతల అధ్యయనానికి ఒక ముఖ్యమైన సిద్ధాంతబద్ధ ప్రణాళికను రూపొందించారు. పారిశ్రామీకరణ నుంచి కనిపించిన అలెర్జీ వ్యాధుల్లో పెరుగుదలను మరియు అభివృద్ధి చెందిన దేశాల్లో అలెర్జీ వ్యాధుల సంభవం ఎక్కువగా ఉండటాన్ని వివరించేందుకు దీనిని ఉపయోగిస్తారు. సాంక్రమిక కారకాలతోపాటు, రోగనిరోధక వ్యవస్థ అభివృద్ధికి ఒక ముఖ్యమైన దోహదంగా సహజీవన బ్యాక్టీరియా మరియు పరాన్నజీవుల సమక్షతను కూడా చేర్చేందుకు ఇప్పుడు ఆరోగ్య పరికల్పన విస్తరించారు.

సాంక్రమిక రోగాల సమాచారం ఆరోగ్య పరికల్పనకు మద్దతు ఇస్తుంది. పారిశ్రామిక ప్రపంచంతో పోలిస్తే వివిధ నిరోధక మరియు స్వయంనిరోధక వ్యాధులు అభివృద్ధి చెందుతున్న ప్రపంచంలో చాలా తక్కువగా ఉన్నాయని అధ్యయనాలు సూచిస్తున్నాయి, పారిశ్రామిక ప్రపంచంలోకి వచ్చిన కాలనిడివి ఆధారంగా, అభివృద్ధి చెందుతున్న ప్రపంచం నుంచి పారిశ్రామీకరణ ప్రపంచానికి వచ్చిన వలసదారుల్లో నిరోధక రుగ్మతలు అభివృద్ధి చెందే అవకాశం పెరుగుతుంది.[24] తృతీయ ప్రపంచంలో సుదీర్ఘ అధ్యయనాలు, ఒక దేశం సంపన్నమయ్యేకొద్ది మరియు చాలావరకు శుభ్రమైన వాతావరణం పొందేకొద్ది నిరోధక రుగ్మతల్లో పెరుగుదల కనిపిస్తుందని సూచిస్తున్నాయి[25]. జీవిత ఆరంభంలో మొదటి ఏడాది యాంటీబయాటిక్స్ (సూక్ష్మజీవనాశకాలు) ఉపయోగించడంతో కూడా ఉబ్బసం మరియు ఇతర అలెర్జీ వ్యాధులకు సంబంధం ఉన్నట్లు తెలుస్తోంది.[26] సూక్ష్మజీవనాశక ఉత్పత్తులు ఉపయోగించడానికి ఉబ్బసం సంభావ్యత ఎక్కువగా ఉండటానికి సంబంధం ఉంది, శస్త్రచికిత్స ద్వారా జననం కంటే సాధారణ జననం పొందిన పిల్లల్లో కూడా ఇటువంటి వ్యత్యాసం ఉంటుంది.[27][28]

ఇతర పర్యావరణ కారకాలు

ఒక జనాభాలో అలెర్జీతో బాధపడే వ్యక్తుల సంఖ్యలో అంతర్జాతీయ వ్యత్యాసాన్ని గుర్తించారు. బాగా సంప్రదాయ మరియు వ్యవసాయ సంబంధ దేశాలతో పోలిస్తే పారిశ్రామీకరణ చెందిన దేశాల్లో అలెర్జీ వ్యాధులు సాధారణంగా ఎక్కువగా ఉంటాయి, గ్రామీణ జనాభాలతో పోలిస్తే పట్టణ జనాభాల్లో కూడా ఈ వ్యాధిగ్రస్తుల సంఖ్య ఎక్కువగా ఉంటుంది, అయితే ఈ వ్యత్యాసాల్లో తక్కువ పరిమితులు ఉన్నాయి.[29]

అలెర్జీ కారకాలకు దగ్గరగా ఉండటం, ముఖ్యంగా ప్రారంభ జీవిత దశలో, అలెర్జీకి ఒక ప్రధాన ప్రమాద కారకంగా చెప్పవచ్చు. సూక్ష్మజీవులకు దగ్గరగా ఉండటంలో మార్పులు అటోపిక్ అలెర్జీలో పెరుగుదలకు ప్రస్తుతం మరో నిజమైన సాక్ష్యంగా ఉంది.[15] రక్తం[30]లో ప్రవహించే తెల్లరక్త కణాలు (ల్యూకోసైట్‌లు) నుంచి విడుదలయ్యే TNF-α, IFNγ, ఇంటర్‌ల్యూకిన్-10, మరియు ఇంటర్‌ల్యూకిన్-12 వంటి తాపజనక (జ్వర) సైటోకిన్‌{/0ల ఉత్పత్తి జీవాంతస్థ విషపదార్థానికి అపాయం కలిగించే అవకాశం ఇవ్వడం వలన తగ్గిపోతుంది. టోల్-లైక్ రెసెప్టర్‌లుగా తెలిసిన కొన్ని మైక్రోబ్-సెన్సింగ్ ప్రోటీన్‌లు శరీరంలోని కణాల ఉపరితలంపై కనిపిస్తాయి, ఈ ప్రక్రియల్లో ఇవి కూడా ప్రమేయం కలిగివున్నట్లు భావిస్తున్నారు.[31]

అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాల్లో గట్‌వార్మ్స్ మరియు ఇదే రకమైన పరాన్నజీవులు శుద్ధిచేయని త్రాగునీటిలో ఉంటాయి, ఇదిలా ఉంటే అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాల్లో సాధారణ హరినీకరణం మరియు త్రాగునీటి సరఫరాల శుద్ధీకరణ ప్రక్రియల వరకు మాత్రమే ఇవి నీటిలో ఉంటాయి.[32] పెద్దప్రేగులోని సూక్ష్మజీవులు (ఉదాహరణకు హుక్‌వార్మ్‌లు) వంటి కొన్ని సాధారణ పరాన్నజీవులు, గట్ వాల్‌లోని రహస్య రసాయనాలు (మరియు రక్తప్రవాహం) రోగనిరోధక వ్యవస్థను అణిచివేస్తాయి, అంతేకాకుండా పరాన్నజీవులు శరీరంపై దాడి చేయకుండా నిరోధిస్తాయి.[33] ఇది ఆరోగ్య పరికల్పన సిద్ధాంతంలో కొత్త కోణాన్ని ఆవిష్కరిస్తుంది- అంటే మనిషి మరియు పరాన్నజీవుల సహ పరిణామం పరాన్నజీవుల సమక్షంలోనే మనిషి రోగనిరోధక వ్యవస్థ సరిగా పనిచేసేటట్లు చేస్తుందని ఈ కొత్త కోణం సూచిస్తుంది. అవి లేకుండా, రోగినిరోధక వ్యవస్థలో క్రమరాహిత్యం మరియు తీవ్రసున్నితత్వం ఏర్పడుతుంది.[34] ముఖ్యంగా, శిశువుల్లో గట్ ఫ్లోరా (శరీరంలో సూక్ష్మజీవుల సమూహం) ఏర్పాటవడంలో జాప్యం జరగడంతో కూడా అలెర్జీలకు సంబంధం ఉందని ఒక పరిశోధన సూచిస్తుంది.[35] అయితే, ఈ సిద్ధాంతానికి మద్దతు ఇచ్చే పరిశోధన వివాదాస్పదంగా ఉంది, చైనా మరియు ఇథియోపియా దేశాల్లో నిర్వహించిన కొన్ని అధ్యయనాలు జీర్ణాశయ క్రిములతో కొందరు వ్యక్తుల్లో అలెర్జీ పెరుగుతున్నట్లు సూచిస్తున్నాయి.[29] కొన్ని అలెర్జీలకు చికిత్స ఇవ్వడంలో సమర్థతను పరీక్షించేందుకు పరిశోధనా ప్రయత్నాలు ప్రారంభించబడ్డాయి.[36] పరాన్నిజీవి అనే పదం దీనిని తగినది కాదని తోసిపుచ్చవచ్చు, వాస్తవానికి ఇప్పటివరకు అనుమానించని సహజీవనం తెరపైకి వచ్చే అవకాశం ఉంది.[36] దీనిపై మరింత సమాచారం కోసం, హెల్మిన్‌థిక్ థెరపీని చూడండి.

వ్యాధివిజ్ఞాన శరీరశాస్త్రం

అలెర్జీ ప్రతిస్పందనలకు సంబంధించిన వ్యాధివిజ్ఞాన శరీరశాస్త్రాన్ని రెండు దశలుగా విభజించవచ్చు. మొదటిది తక్షణ ప్రతిస్పందన, ఇది అలెర్జీ కారకం తగలిన వెంటనే ఇది సంభవిస్తుంది. ఈ దశ సద్దుమణగవచ్చు లేదా తరువాతి దశ ప్రతిస్పందనకు దారితీయవచ్చు, ఒక ప్రతిస్పందన యొక్క లక్షణాలను ఇది గణనీయంగా పొడిగిస్తుంది, దీని వలన చివరకు కణాజల నాశనం జరగవచ్చు.

తక్షణ ప్రతిస్పందన

అలెర్జీ.1లో డీగ్రాన్యులేషన్ ప్రక్రియ - ప్రతిజనకం; 2 - IgE ప్రతిరక్షకం; 3 - FcεRI గ్రాహకి; 4 - మధ్యవర్తులు (హిస్టామిన్, ప్రోటీసెస్, చెమోకిన్స్, హెపారిన్); 5 - గ్రాన్యులెస్; 6 - మాస్ట్ సెల్; 7 - కొత్తగా ఏర్పడిన మధ్యవర్తులు (ప్రోస్టాగ్లాండిన్స్, ల్యూకోట్రియెనెస్, త్రోంబోక్సానెన్, PAF)

అలెర్జీ ప్రారంభ దశల్లో, మొదటిసారి ఎదుర్కొనే, ఒక అలెర్జీ కారకంపై మొదటి రకం తీవ్రసున్నితత్వ ప్రతిస్పందన TH2 లింఫోసైట్‌గా పిలిచే ఒకరకమైన రోగనిరోధక కణంపై ప్రతిస్పందనకు కారణమవుతుంది, ఈ లింఫోసైట్ ఇంటెర్‌ల్యూకిన్-4 (IL-4)గా పిలిచే ఒక సైకోకిన్‌ను ఉత్పత్తి చేసే T కణాల ఉపసమితిలో భాగంగా ఉంటుంది. ఈ TH2 కణాలు ప్రతిరక్షకాలను ఉత్పత్తిచేసే జీవB కణాలుగా పిలిచే ఇతర లింఫోసైట్‌లతో సంకర్షణ చెందుతాయి. IL-4 అందజేయబడిన సంకేతాలతో కలిసి, IgEగా తెలిసిన ఒక నిర్దిష్ట ప్రతిరక్షకాన్ని భారీ పరిమాణంలో ఉత్పత్తి చేసేందుకు ఈ సంకర్షణ B కణాన్ని ప్రేరేపిస్తుంది. విడుదలైన IgE రక్తంలో ప్రవహిస్తూ, తక్షణ తాపజనక ప్రతిస్పందనలో పాల్గొనే మాస్ట్ సెల్స్ మరియు బాసోఫిల్స్‌గా పిలిచే ఇతర రకాల నిరోధక కణాల ఉపరితలంపై ఒక IgE-విశిష్ట గ్రాహకిని అంటుకొని ఉంటాయి (FcεRIగా పిలిచే ఒక Fc రెసెప్టార్ రకం). IgE-అంటుకొని ఉన్న కణాలు ఈ దశలో అలెర్జీ కారకానికి సున్నితత్వం కలిగివుంటాయి.[15]

తరువాత ఇదే విధమైన అలెర్జీ కారకాన్ని మళ్లీ కలుసుకున్నట్లయితే, మాస్ట్ సెల్స్ లేదా బాసోఫిల్స్ ఉపరితలాలపై ఉన్న IgE కణాలతో ఈ అలెర్జీ కారకం బంధాన్ని ఏర్పరుచుకోగలదు. ఒకటి కంటే ఎక్కువ IgE-గ్రాహకి సముదాయం ఒకేవిధమైన అలెర్జీ కారక కణాలతో సంకర్షణ చెందినప్పుడు IgE మరియు గ్రాహకుల సమయోజనీయ బంధం ఏర్పడుతుంది, ఇది సున్నితత్వ కణాలను ప్రేరేపిస్తుంది. ప్రేరేపించబడిన మాస్ట్ సెల్స్ మరియు బాసోఫిల్స్ డీగ్రాన్యులేషన్ అని పిలిచే ప్రక్రియలో పాల్గొంటాయి, ఈ సందర్భంగా అవి తమ యొక్క రేణువుల నుంచి పరిసర కణజాలంలోకి హిస్టామైన్‌ను మరియు ఇతర తాపజనక రసాయన మధ్యవర్తులను సైటోకిన్‌లు, ఇంటర్‌ల్యూకిన్‌లు, ల్యూకోట్రియెన్‌లు, మరియు ప్రాస్టో‌గ్లాడిన్‌లు) విడుదల చేస్తాయి, వీటి వలన రక్తనాళాల విస్తరణం, శ్లేష్మం ఉత్పత్తి, నాడీ ఉద్దీపన మరియు సున్నిత కండర సంకోచం వంటి అనేక దైహిక ప్రభావాలు ఏర్పడతాయి. ఇది రినోర్హియా (ముక్కు నుంచి శ్లేష్మంతో కూడిన నీరు కారడం), దురద, ఆయాసం, తీవ్ర ప్రక్రియ (అనాఫిలాక్సిస్) దారితీస్తుంది. వ్యక్తి, అలెర్జీ కారకం మరియు దాని ప్రవేశ విధానం ఆధారంగా లక్షణాలు వ్యవస్థ-వ్యాప్తంగా (క్లాసికల్ అనాఫిలాక్సిక్) లేదా నిర్దిష్ట శరీర వ్యవస్థలకు పరిమితమై ఉండవచ్చు; ఉబ్బసం శ్వాసవ్యవస్థకు మాత్రమే పరిమితమై ఉంటుంది, గజ్జి చర్మానికి పరిమితం చేయబడుతుంది.[15]

తరువాతి-దశ ప్రతిస్పందన

తక్షణ ప్రతిస్పందన యొక్క రసాయన మధ్యవర్తులు సద్దుమణిగిన తరువాత, తరువాతి దశ ప్రతిస్పందన తరచుగా ఏర్పడే అవకాశం ఉంది. ఇది ప్రారంభ దశలో న్యూట్రోఫిల్‌లు, లింఫోసైట్‌లు, ఎసినోఫిల్‌లు మరియు మైక్రోఫేజ్‌లు వంటి ఇతర ల్యూకోసైట్‌లకు వ్యాపించడం వలన ఏర్పడుతుంది. అసలు ప్రతిచర్య తరువాత 2-24 గంటల సమయంలో సాధారణంగా ఈ ప్రతిచర్యను గుర్తించవచ్చు.[37] దీర్ఘకాలిక ప్రభావాలు స్థిరపడటానికి మాస్ట్ సెల్స్ నుంచి సైకోకిన్‌లు కూడా తమ వంతు పాత్ర పోషించే అవకాశం ఉంది. ఉబ్బసంలో కనిపించే తరువాతి దశ ప్రతిస్పందనలు ఇతర అలెర్జీ ప్రతిస్పందనల్లో కనిపించేవాటికి కొద్దిగా భిన్నంగా ఉంటాయి, అయితే ఇవన్నీ ఎసినోఫిల్స్ నుంచి మధ్యవర్తుల విడుదల కారణంగా ఏర్పడతాయి, అవి ఇప్పటికీ TH2 కణాలపై చర్యలో స్వతంత్రంగా వ్యవహరిస్తాయి.[38]

వ్యాధి నిర్ధారణ

లాక్లాండ్ వైమానిక స్థావరంలోని డయాగ్నోస్టిక్ ఇమ్యూనాలజీ ల్యాబ్‌లో నిర్వహించబడుతున్న ఒక అలెర్జీ పరీక్షా యంత్రం

అలెర్జీ వ్యాధి నిర్ధారణను ధ్రువీకరించక ముందు, లక్షణాలను కలుగజేసే ఇతర సంభావ్య కారణాలను జాగ్రత్తగా పరిశీలించాలి.[39] ఉదాహరణకు, అలెర్జిక్ రినిటిస్‌తో లక్షణాలను పంచుకునే అనేక వ్యాధుల్లో వాసోమోటర్ రినిటిస్ కూడా ఒకటి, ఇటువంటి వ్యాధులు ప్రత్యేక నైపుణ్య రోగ నిర్ధారణ అవసరాన్ని గుర్తుచేస్తాయి.[40] ఉబ్బసం, రినిటిస్, అనాఫిలాక్సిస్ లేదా ఇతర అలెర్జీ వ్యాధుల యొక్క రోగ నిర్ధారణ జరిగిన తరువాత, అలెర్జీకి కారణమైన కారకాన్ని గుర్తించేందుకు అనేక పద్ధతులు ఉన్నాయి.

చర్మ పరీక్ష

చేతిపై చర్మ పరీక్ష
వీపుపై చర్మ పరీక్ష

అలెర్జీ కారక-విశిష్ట IgE ప్రతిజనుల ఉనికిని గుర్తించేందుకు, రక్త అలెర్జీ పరీక్షల కంటే అలెర్జీ చర్మ పరీక్షకు మొగ్గు చూపుతారు, ఎందుకంటే ఇది బాగా సున్నితమైన మరియు విశిష్టమైన, ఉపయోగించేందుకు సులభమైన మరియు తక్కువ వ్యయభరిత పద్ధతి.[41] చర్మ పరీక్షను పంక్షర్ టెస్టింగ్ మరియు ప్రిక్ టెస్టింగ్‌గా కూడా గుర్తిస్తారు, ఈ పద్ధతిలో రోగి శరీరంపై వరసుగా చిన్న రంధ్రాలు చేస్తారు. చిన్న పరిమాణాల్లోని అనుమానిత అలెర్జీ కారకాలు మరియు/లేదా వాటి ఉదాహృతులను (పుప్పొడి, గడ్డి, పురుగు ప్రోటీన్‌లు, వేరుశెనగ సారం, తదితరాలు) పెన్ను లేదా డైతో గుర్తించిన ప్రదేశాల్లోకి ప్రవేశపెడతారు (దీని కోసం ఉపయోగించే ఇంకు/డైని జాగ్రత్తగా ఎంపిక చేయాలి, లేకపోతే ఇది కూడా ఒక అలెర్జీ ప్రతిస్పందనకు కారణం కావొచ్చు). చర్మానికి చిన్నరంధ్రాలు చేసేందుకు ఒక చిన్న ప్లాస్టిక్ లేదా లోహ పరికరాన్ని ఉపయోగిస్తారు. కొన్నిసార్లు ఒక సూది లేదా సిరంజితో అలెర్జీ కారకాలను రోగి చర్మంలోపలి భాగంలోకి ప్రవేశపెడతారు. ఈ పరీక్షకు సాధారణంగా ముంజేయి మరియు వీపుభాగాన్ని ఉపయోగిస్తారు. ఒక రోగికి ఏదైనా పదార్థం అలెర్జీని కలిగిస్తున్నట్లయితే, అతనికి సాధారణంగా 30 నిమిషాల్లోనే కనిపించే తాపజనక ప్రతిస్పందన ఏర్పడుతుంది. కొద్దిస్థాయిలో చర్మం ఎర్రబడటం నుంచి మరింత సున్నితత్వం కలిగిన రోగుల్లో అయితే చర్మంపై పూర్తిస్థాయి ఎర్రని దద్దుర్లు (దీనిని వీల్ అండ్ ఫ్లేర్‌గా (దద్దుర్లు మరియు మంటలు) పిలుస్తారు) వరకు ఈ ప్రతిస్పందన ప్రభావం ఉంటుంది. చర్మ పరీక్ష యొక్క ఫలితాల వివరణను అలెర్జీ నిపుణులు సాధారణంగా తీవ్రత ఆధారంగా +/- విలువల్లో క్రియాశీలతను

సూచిస్తారు, 4+ అంటే బాగా ఎక్కువ ప్రతిస్పందన ఉన్నట్లు సూచిస్తారు. దద్దుర్లు మరియు మంట చర్య యొక్క వ్యాసాన్ని నమోదు చేయడం మరియు కొలవడం ద్వారా అలెర్జీ నిపుణులు దీనిని వివరించే విధానాన్ని ఉపయోగించడం పెరుగుతోంది. సుశిక్షితులైన అలెర్జీ నిపుణుల వివరణ తరచుగా సంబంధిత పదజాలంతోనే సూచించబడుతుంది.[42] కొందరు రోగులు తమ సొంత అలెర్జీ సున్నితత్వాన్ని పరిశీలన నుంచి గుర్తించినట్లు భావిస్తారు, అయితే రోగి అలెర్జీని గుర్తించే పరిశీలనలో కంటే చర్మ పరీక్షలో ఫలితాలు మెరుగ్గా ఉన్నట్లు చూపించవచ్చు.[43]

ప్రాణాలకు తీవ్ర అపాయం ఉండే అనాఫిలాక్టిక్ ప్రతిస్పందనతో రోగి తన వ్యాధి అంచనా కోసం వచ్చినట్లయితే, కొందరు అలెర్జీ నిపుణులు చర్మ పరీక్ష నిర్వహించడానికి ముందుగానే రక్త పరీక్షను నిర్వహించేందుకు మొగ్గుచూపుతారు. రోగికి బాగా వ్యాపించిన చర్మ రోగం ఉన్నట్లయితే లేదా గడిచిన పలు రోజుల్లో కొంత కాలం యాంటీహిస్టామైన్స్ తీసుకున్నట్లయితే చర్మ పరీక్షలు ఒక ప్రత్యామ్నాయం కాకపోవచ్చు.

రక్త పరీక్షలు

నిర్దిష్ట పదార్థాల ద్వారా వచ్చే అలెర్జీని గుర్తించేందుకు వివిధ రక్త అలెర్జీ పరీక్షా పద్ధతులు అందుబాటులో ఉన్నాయి. ఈ రకమైన పరీక్ష మొత్తం IgE స్థాయిని కొలుస్తుంది - రోగి యొక్క రక్తరసిలో ఉండే IgEని ఇది అంచనా వేస్తుంది. రేడియోమెట్రిక్ మరియు కలర్‌మెట్రిక్ ఇమ్యునోఅసాయ్‌లను ఉపయోగించి దీనిని గుర్తించవచ్చు. రేడియోమెట్రిక్ అసాయ్‌లలో రక్తంలో IgE ప్రతిరక్షక స్థాయిలను లెక్కించేందుకు రేడియోయాక్టివ్ ఐసోటోప్‌లతో గుర్తించిన IgE-అనుబంధ (యాంటీ-IgE) ప్రతిరక్షకాలను ఉపయోగించే రేడియోఅల్లెర్జోసార్బెంట్ టెస్ట్ (RAST) పరీక్షా పద్ధతి కూడా ఉంటుంది.[41] ఇతర కొత్త పద్ధతులు రేడియోయాక్టివ్ ఐసోటోప్‌ల స్థానంలో కలరీమెట్రిక్ లేదా ఫ్లోరోమెట్రిక్ సాంకేతిక పరిజ్ఞానాన్ని ఉపయోగిస్తాయి. నాణ్యమైన పరీక్షా ఫలితాలను ఇచ్చేందుకు ఉద్దేశించిన కొన్ని స్క్రీనింగ్ పరీక్షా పద్ధతులు రోగుల్లో అనుమానిత అలెర్జీ సున్నితత్వానికి "అవును" లేదా "కాదు" సమాధానాన్ని ఇస్తాయి. ఒక పెద్ద అధ్యయనం, ఇటువంటి పద్ధతి 70.8% మేర సున్నితత్వం మరియు సానుకూల అంచనా విలువ 72.6% కలిగివుంటుందని సూచించింది.[44]

సాధారణంగా లోపలికి పీల్చుకునే అలెర్జీ కారకాల సంబంధిత సున్నితత్వాన్ని తోసిపుచ్చేందుకు తక్కువ మొత్తం IgE స్థాయి సరిపోదు.[45] ROC కర్వ్‌లు, అంచనాత్మక విలువ గణనలు మరియు సంభావ్య నిష్పత్తుల వంటి గణాంక పద్ధతులు ఉపయోగించి వివిధ పరీక్షా పద్ధతుల మధ్య సంబంధాన్ని పరిశీలిస్తారు. అధిక మొత్తం IgE కలిగివున్న ఒక రోగికి అధిక సంభావ్య అలెర్జీ సున్నితత్వం ఉంటుందని ఈ పద్ధతులు సూచిస్తాయి, అయితే జాగ్రత్తగా ఎంచుకున్న అలెర్జీ కారకాలకు నిర్దిష్ట అలెర్జీ పరీక్షలతో మరింత పరిశీలన తరచుగా అవసరమవుతుంది.

చికిత్స

అలెర్జీ రుగ్మతలను నయం చేసేందుకు ఉఫయోగించే వైద్య చికిత్సల్లో అపరిమిత పురోభివృద్ధి జరిగింది. అనాఫిలాక్సిస్ మరియు ఆహారాలు, మందులు మరియు పురుగుల కారణంగా ఏర్పడే తీవ్రసున్నితత్వ ప్రతిచర్యలు మరియు అలెర్జీ చర్మ వ్యాధులకు సంబంధించిన చికిత్సల్లో పురోగమనాలు తీవ్రమైన ప్రతిచర్యలకు సంబంధించిన ఆహార ప్రోటీన్‌లతో IgE బంధనాన్ని గుర్తించేందుకు ఉపయోగపడుతున్నాయి, అంతేకాకుండా తక్కువ-అలెర్జీ కారకాలు ఉండే ఆహారాల అభివృద్ధి, మెరుగైన చర్మ పరీక్ష అంచనాలు; అటోపీ ప్యాచ్ టెస్ట్ యొక్క విలువకట్టడం; కందిరీగ కుట్టినప్పుడు ఫలితాల అంచనాలు మరియు వేగంగా సద్దుమణిగేలా చేసే ఎపినెర్ఫిన్ బిళ్ల, ఎసినోఫిలిక్ వ్యాధులకు యాంటీ-IL-5 అందుబాటులోకి వచ్చాయి.[46]

సాధారణంగా అనుమానాస్పద అలెర్జీ కారకానికి దూరంగా ఉండటం లేదా దానికి అందుబాటులో ఉండే అవకాశాన్ని తగ్గించడం ద్వారా సంప్రదాయబద్ధంగా అలెర్జీల చికిత్స మరియు నిర్వహణ చేపట్టవచ్చు. ఉదాహరణకు, పిల్లి అలెర్జీలు ఉన్న వ్యక్తులను సాధారణంగా వాటికి దూరంగా ఉండమని సూచిస్తారు. వీటికి దూరంగా ఉండటం వ్యాధి లక్షణాలను తగ్గించేందుకు సాయపడుతుంది మరియు ప్రాణహాని కలిగించే అనాఫిలాక్సిస్ అభివృద్ధి చెందకుండా నిరోధించవచ్చు, ఈ పద్ధతిని పుప్పొడి లేదా సూక్ష్మ వాయుకణ అలెర్జీలను నిరోధించేందుకు అమలు చేయడం కష్టం. వీటికి దూరంగా ఉండటం వ్యాధి నిర్వహణలో పాత్ర కలిగివున్నప్పటికీ, ఈ పద్ధతిని తరచుగా ఆహార అలెర్జీల నిర్వహణలో ఉపయోగిస్తారు.

ఫార్మాకోథెరపీ

అలెర్జీ మధ్యవర్తుల చర్యలను నిరోధించేందుకు లేదా కణాలు మరియు డీగ్రాన్యులేషన్ ప్రక్రియలను అడ్డుకునేందుకు అనేక ఎంటాగోనిస్టిక్స్ (వ్యతిరిక్త) మందులను ఉపయోగిస్తున్నారు. యాంటీహిస్టామైన్‌లు, గ్లూకోకార్టికాయిడ్‌లు, ఎపినెర్ఫిన్ (ఆడ్రెనాలిన్), థియోఫిలిన్ మరియు క్రోమోలైన్ సోడియం వీటిలో ముఖ్యమైనవి. మోంటెల్యూకాస్ట్ (సింగ్యులాయిర్) లేదా జాఫిర్లుకాస్ట్ (ఎకోలేట్) వంటి యాంటీ-ల్యూకోట్రియెన్‌లను అలెర్జీ వ్యాధుల చికిత్స కోసం FDA ఆమోదించింది. యాంటీ-చోలినెర్జిక్‌లు, డెకోన్‌జెస్టాంట్‌లు, మాస్ట్ సెల్ స్టెబిలైజర్లు మరియు ఎసినోఫిల్ చెమోటాక్సిస్‌ను బలహీనపరుస్తాయని భావిస్తున్న ఇతర సమ్మేళనాలను కూడా సాధారణంగా ఉపయోగిస్తున్నారు. ఈ మందులు అలెర్జీ యొక్క లక్షణాలను తగ్గించేందుకు సాయపడతాయి, తీవ్ర అనాఫిలాక్సిస్ నుంచి ఉపశమనం పొందేందుకు అత్యవసరమైనవి, అయితే అలెర్జీ వ్యాధుల దీర్ఘ చికిత్సలో ఇవి పరిమిత పాత్ర మాత్రమే పోషిస్తాయి.

రోగనిరోధక చికిత్స

సున్నితత్వాన్ని తగ్గించడం లేదా అధోసున్నితత్వం అనేది ఒక చికిత్స, దీనిలో రోగికి క్రమంగా అనుమానాస్పద అలెర్జీ కారకాన్ని బాగా ఎక్కువ మోతాదులో ఉధృతంగా టీకాలు వేస్తారు. ఇది తీవ్రతను తగ్గించడం లేదా తీవ్రసున్నితత్వాన్ని మొత్తంగా తొలగించడం చేయవచ్చు. అటోపీల్లో కనిపించే మితిమీరిన IgE ఉత్పత్తిని నిరోధించేందుకు, ఇది IgG ప్రతిరక్షక ఉత్పత్తి యొక్క పురోగమన మార్పుపై ఆధారపడుతుంది. ఈ సందర్భంలో, అనుమానాస్పద అలెర్జీ కారకం యొక్క అధిక పరిమాణాలకు వ్యక్తిలో రోగనిరోధక శక్తి నిర్మించబడుతుంది. ఈ చికిత్సకు సంబంధించిన అధ్యయనాలు దీర్ఘ-కాల సామర్థ్యాన్ని ప్రదర్శించాయి, అంతేకాకుండా కొత్త అలెర్జీ అభివృద్ధిని తగ్గించడంలో రోగనిరోధక చికిత్స యొక్క నిరోధక ప్రభావాన్ని చూపించాయి.[47]

ఉబ్బసంలో మరియు పిల్లల్లో అలెర్జీ రినిటిస్ చికిత్సలో మెటా-అనాలసిస్ కూడా దీని యొక్క సామర్థ్యాన్ని ధ్రువీకరించింది. అసంఖ్యాక శాస్త్రీయ అధ్యయనాలు ఆధారంగా అలెర్జిక్ రినిటిస్ మరియు కంటిలో అసహనీయత, ఉబ్బస అలెర్జీ రుపాలు మరియు పురుగుల సంబంధ అలెర్జీలకు చికిత్స చేయడంలో అలెర్జీ కారక రోగనిరోధక చికిత్స (ఇమ్యునోథెరపీ) యొక్క భద్రత మరియు సామర్థ్యాన్ని రోచెస్టెర్‍లోని మాయే క్లినిక్ తయారు చేసిన ఒక నివేదిక కూడా ధ్రువీకరించింది.[48] అంతేకాకుండా, రినిటిస్ మరియు ఉబ్బసంలో ఇంజెక్షన్ ఇమ్యునోథెరపీ యొక్క వైద్య సామర్థ్యాన్ని మరియు భద్రతను జాతీయ మరియు అంతర్జాతీయ మార్గదర్శకాలు కూడా ధ్రువీకరిస్తున్నాయి, ఈ చికిత్సను ఆచరించేందుకు అనుమతిస్తున్నాయి.[49]

రెండో రకమైన రోగనిరోధక చికిత్సలో సిరల ద్వారా మోనోక్లోనాల్ యాంటీ-IgE ప్రతిరక్షకాల యొక్క ఇంజెక్షన్‌ను శరీరంలోకి ప్రవేశపెడతారు. ఇవి స్వేచ్ఛా మరియు B-కణాల అనుబంధ IgEతో బంధాన్ని ఏర్పరుచుకుంటాయి; వాటి విధ్వంస సంకేతాన్ని పంపుతాయి. అలెర్జీ తాపజనక ప్రతిస్పందన ఉద్దీపన చెందే అవకాశం ఉన్నందు వలన, బాసో‌ఫిల్‌లు మరియు మాస్ట్ సెల్స్‌పై Fc గ్రాహకితో బంధం కలిగివున్న IgEతో అవి బంధం ఏర్పరుచుకోవు. ఈ తరగతికి చెందిన మొదటి కారకం ఓమిలిజుమాబ్. అటోపీ యొక్క వివిధ రకాల చికిత్సలకు రకమైన రోగనిరోధక చికిత్స చాలా సమర్థవంతంగా పనిచేస్తుంది, ఆహార అలెర్జీలు కలిగివున్న ఎక్కువ మంది వ్యక్తులకు ఈ చికిత్సను ఉపయోగించరాదు .

మూడోరకం, సిబ్లిన్‌గ్వాల్ ఇమ్యునోథెరపీ, ఇది నోటిద్వారా చికిత్స చేసే పద్ధతి, ఆహారం మరియు శరీరంలోపల నివాసముండే బ్యాక్టీరియా వంటి రోగాణువేతర ప్రతిరక్షకాలను అడ్డుకునేందుకు ఈ చికిత్స నోటి రోగనిరోధకత ఉపేక్షను సానుకూలంగా మార్చుకుంటుంది. ఐరోపాలో 40 శాతం అలెర్జీ చికిత్సలకు ప్రస్తుతం ఈ చికిత్సా పద్ధతిని ఉపయోగిస్తున్నారు. అమెరికా సంయుక్త రాష్ట్రాల్లో, సిబ్లిగ్వాల్ ఇమ్యూనోథెరపీకి సంప్రదాయ అలెర్జీ నిపుణుల్లో ఆదరణ పెరుగుతోంది, అలెర్జీకి చికిత్స అందజేసే వైద్యులు దీనిని ఆమోదిస్తున్నారు.

అలెర్జీ షాట్ ట్రీట్‌మెంట్ అనే దానిని అలెర్జీ లక్షణాలను నయం చేసే పద్ధతిగా చెప్పవచ్చు. ఈ చికిత్సకు దీర్ఘ-కాల నిబద్ధత అవసరమవుతుంది.

నిరూపించబడని మరియు అసమర్థ చికిత్సలు

ఎంజైమ్ పొటెన్షియేటెడ్ డీసెన్సిటైజేషన్ (EPD) అనే ఒక ప్రయోగాత్మక చికిత్స కొన్ని దశాబ్దాలపాటు ప్రయత్నించారు, అయితే సాధారణంగా దీనిని సమర్థవంతమైన చికిత్సగా ఆమోదించలేదు.[50] EPDలో అలెర్జీ కారక విలీనీకరణాలను మరియు ఒక ఎంజైమ్ బేటా-గ్లూకురానిడేస్‌ను ఉపయోగిస్తారు, దీనికి T-నియంత్రణ లింపోసైట్‌లు సున్నితత్వాన్ని పెంచడం కంటే, సున్నితత్వాన్ని తగ్గించడం ద్వారా ప్రతిస్పందిస్తాయని లేదా నియంత్రణను అణిచివేస్తాయని భావిస్తారు. ఆటోఇమ్యూన్ డిసీజ్‌లకు చికిత్స చేసేందుకు కూడా EPDని ఉపయోగించారు, అయితే దీనికి మళ్లీ ఆమోదిత సమర్థత విషయంలో U.S. ఫుడ్ అండ్ డ్రగ్ అడ్మినిస్ట్రేషన్ నుంచి నిరాకరణ ఎదురైంది.[50]

ప్రత్యామ్నాయ వైద్యంలో, ప్రకృతిసిద్ధ వైద్యం, ఔషధ వైద్యం, ఆయుర్వేదం, సంప్రదాయ చైనీయుల వైద్యం మరియు అనువర్తిత ఇంద్రియ వైద్యం తదితరాలను పాటించే నిపుణులు అనేక అలెర్జీ చికిత్సలను ప్రతిపాదించారు. 2006లో మేయో క్లినిక్ తన క్రమబద్ధ సాహిత్య శోధనలు ద్వారా ఆయుర్వేద చికిత్సలు అసమర్థమైనవిగా తేల్చింది మరియు సర్వరోగనివారిణితో (ఉత్తుత్తిమాత్ర) దీనికి ఎటువంటి వ్యత్యాసం లేదని పేర్కొంది, ఉబ్బసం మరియు ఎగువ శ్వాసనాళ సంక్రమణతోపాటు వివిధ పరిస్థితులపై అధ్యయనాలకు సంబంధించిన వందలాది కథనాలను పరిశీలించి మేయో క్లినిక్ ఈ అభిప్రాయాన్ని వెలిబుచ్చింది. బాల్యం మరియు కౌమారదశ రుగ్మతలకు సంబంధించిన అన్ని రకాల ఆయుర్వేద చికిత్సలపై జరిపిన కఠినమైన వైద్య పరిశోధనలు ఆధారంగా, ఆయుర్వేద చికిత్సల ఉపయోగానికి మద్దతు ఇచ్చే ఆమోదయోగ్యమైన సాక్ష్యమేదీ దొరకలేదని రచయితలు తేల్చిచెప్పారు.[51]

సాంక్రమిక రోగ విజ్ఞానం

మొదటి రకం మధుమేహం, ర్యూమాటాయిడ్ అర్థ్రిటిస్ మరియు అలెర్జీ వ్యాధులు-గవత జ్వరం మరియు ఉబ్బసం-వంటి తాపజననానికి సంబంధించిన అనేక రుగ్మతలు పశ్చిమ ప్రపంచంలో గత 2-3 దశాబ్దాల్లో పెరిగాయి.[52] పారిశ్రామీకరణ చెందిన దేశాల్లో అలెర్జీ సంబంధ ఉబ్బసం మరియు ఇతర అటోపిక్ రుగ్మతలు వేగంగా పెరగడం 1960వ మరియు 1970వ దశకాల్లో ప్రారంభమైంది, 1980వ మరియు 1990వ దశకంలో వీటిలో మరింత పెరుగుదల కనిపించింది,[53] కొందరు సున్నితత్వంలో క్రమమైన పెరుగుదల 1920వ దశకం నుంచే ప్రారంభమైందని సూచిస్తున్నారు.[54] అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాల్లో అటోపీ సంభావ్యత సాధారణంగా చాలా తక్కువ స్థాయిలో ఉంది.[53]

అలెర్జీ పరిస్థితులు: గణాంకాలు మరియు సంక్రమణ
అమెరికా సంయుక్త రాష్ట్రాలు యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్[55]
అలెర్జిక్ రినిటిస్ 35.9 మిలియన్లు[56] (జనాభాలో సుమారు 11%[57]) 3.3 మిలియన్లు (జనాభాలో సుమారు 5.5%[58])
ఉబ్బసం అలెర్జీ సంబంధ ఉబ్బసం (ఆస్తమా)తో 10 మిలియన్ల మంది బాధపడుతున్నారు (జనాభాలో సుమారుగా 3% శాతం). ఉబ్బసం యొక్క సంభావ్యత 1980-1994 మధ్యకాలంలో 75% పెరిగింది. యూరోపియన్లు కంటే ఆఫ్రికన్ అమెరికన్‌లలో ఉబ్బసం సంభావ్యత 39% ఎక్కువగా ఉంది.[59] 5.7 మిలియన్లు (సుమారు 9.4%). ఆరు మరియు ఏడేళ్ల వయస్సు ఉన్న బాలల్లో ఐదేళ్ల కాలంలో 18.4% నుంచి 20.9%కు పెరిగింది, ఇదే సమయంలో 13 నుంచి 14 ఏళ్లలోపు ఉన్న బాలల్లో ఈ రేటు 31% నుంచి 24.7%నికి తగ్గింది.
అలెర్జీ సంబంధ గజ్జి (అటోపిక్ ఎగ్జీమా) జనాభాలో సుమారుగా 9%. 1960 నుంచి 1990 మధ్యకాలంలో బాలల్లో దీని సంభావ్యత 3% నుంచి 10%నికి పెరిగింది.[60] 5.8 మిలియన్లు (సుమారుగా 1%).
అనాఫిలాక్సిస్ పురుగుల విషం కారణంగా ఏడాదికి కనీసం 40 మరణాలు సంభవిస్తున్నాయి. పెన్సిలిన్ అనాఫిలాక్సిస్ కారణంగా సుమారుగా 400 మరణాలు. లేటెక్స్ అలెర్జీ కారణంగా ప్రతి ఏడాది సుమారుగా 220 మంది అనాఫిలాక్సిస్ బారినపడటం మరియు 3 మరణాలు సంభవించడం జరుగుతుంది.[61] ఆహార అలెర్జీ కారణంగా అనాఫిలాక్సిక్ అభివృద్ధి చెంది ప్రతి ఏటా 150 మంది పౌరులు మృతి చెందుతున్నట్లు అంచనా వేయబడింది.[62] 1999 మరియు 2006 మధ్యకాలంలో, ఐదు నెలల నుంచి 85 ఏళ్ల వయస్సున్న 48 మంది పౌరులు మృతి చెందారు.
పురుగుల విషం సుమారుగా 15% మంది యుక్త వయస్కులకు పాక్షిక, స్థానిక అలెర్జీ ప్రతిస్పందనలు ఉన్నాయి. 3% మంది వయోజనుల్లో మరియు 1% కంటే తక్కువ మంది బాలల్లో దైహిక ప్రతిస్పందనలు చోటుచేసుకుంటున్నాయి.[63] తెలియదు
ఔషధ అలెర్జీలు పెన్సిలిన్ కారణంగా అనాఫిలాక్టిక్ ప్రతిస్పందనలు ప్రతి ఏడాది 400 మరణాలు సంభవిస్తున్నాయి. తెలియదు
ఆహార అలెర్జీలు 3 నుంచి 3.5 సంవత్సరాల మధ్య వయస్సున్న సుమారు 6% మంది US బాలలు మరియు US జనాభాలో 4% మంది వీటితో బాధపడుతున్నారు. వేరుశెనక మరియు/లేదా చెట్ల గింజల (ఉదాహరణకు వాల్‌నట్, ఆల్మండ్ మరియు క్యాషు) అలెర్జీ ప్రభావాలతో సుమారుగా మూడు మిలియన్ల మంది అమెరికన్లు ఇబ్బంది పడుతున్నారు, జనాభాలో 1.1% మంది పౌరులు వీటి బాధితులుగా ఉన్నారు.[62] 5-7% మంది శిశువులు మరియు 1-2% మంది వయోజనులు. 2001 నుంచి 2005 వరకు వేరుశెనగ అలెర్జీలు 117.3% మేర పెరిగాయి, సుమారుగా ఇంగ్లండ్‌లో సుమారుగా 25,700 మంది దీని బారినపడ్డారు.
వివిధ అలెర్జీలు
(ఉబ్బసం, గజ్జి మరియు అలెర్జిక్ రినిటిస్‌లు కలిపి)
తెలియదు 2.3 మిలియన్ల మంది (సుమారుగా 3.7%), 2001 మరియు 2005 మధ్యకాలంలో 48.9% మేర రుగ్మతల సంభావ్యత పెరిగింది.[64]

జన్యుపరమైన కారకాలు సిద్ధాంతపరంగా ఆటోపిక్ వ్యాధి బారినపడే అవకాశాన్ని సూచిస్తున్నప్పటికీ, జనాభాలో జన్యు మార్పు ద్వారా దీనిని వివరించేందుకు చాలా తక్కువ కాలవ్యవధిలో అటోపీలో పెరుగుదల చోటుచేసుకుంది, అందువలన పర్యావరణ లేదా జీవనశైలి మార్పులను దీనికి కారణంగా సూచిస్తున్నారు.[53] పెరిగిన సంభావ్యతను వివరించేందుకు అనేక పరికల్పనలు గుర్తించబడ్డాయి; గృహాల మార్పుల వలన నిరంతరం అలెర్జీ కారకాలకు దగ్గరగా ఉండటం మరియు లోపలగడిపే సమయం పెరగడం, శుభ్రత మరియు ఆరోగ్య విషయాల్లో మార్పులు సాధారణ నిరోనిరోధక నియంత్రణ వ్యవస్థ క్రియాశీలతను తగ్గించేందుకు కారణమయ్యాయి, ఇవి ఆహార మార్పులు, స్థూలకాయత్వం మరియు శారీరక వ్యాయామంలో తగ్గుదలతో కలిసి ఈ పరిణామానికి దారితీశాయి.[52] ఆరోగ్య పరికల్పన[65] ఉన్నత జీవన ప్రమాణాలు మరియు ఆరోగ్య పరిస్థితులు పిల్లలకు కొన్ని రుగ్మతలు వచ్చేందుకు కారణమవుతుందని తెలియజేస్తుంది. ప్రారంభ జీవితంలో బాక్టీరియా మరియు వైరస్ సంక్రమణలు తగ్గిపోవడం వలన పరిపక్వ రోగనిరోధక వ్యవస్థ TH1 రకం ప్రతస్పందనలకు దూరమవుతుంది, ఇది అలెర్జీ పెరిగేందుకు కారణమయ్యే అనియంత్రిత TH2 ప్రతిస్పందనలకు దారితీసింది.[34][66]

అయితే రుగ్మత రేట్లు మరియు రకాల్లో మార్పులు పరిశీలనలో ఉన్న అలెర్జీ వ్యాధుల పెరుగుదలను వివరించలేకపోతున్నాయి, ఉదరసంబంధ సూక్ష్మజీవి పర్యావరణం యొక్క ప్రాముఖ్యతను ఇటీవల ఆధారం బలపరుస్తుంది. హెపటైటిస్ A, టాక్సోప్లాస్మా గాండీ, మరియు హెలికోబా్కెర్ పైలోరీ (అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాల్లో కూడా ఇవి బాగా ఎక్కువగా ఉన్నాయి) వంటి ఆహార మరియు ఫెకల్-ఓరల్ రోగాణువులు అటోపీ ప్రమాదాన్ని మొత్తం మీద 60% కంటే ఎక్కువగా తగ్గిస్తాయని ఆధారం లభించింది,[67] పరాన్నజీవుల సంబంధ రుగ్మతల సంభావ్యత పెరగడం ఉబ్బస సంభావ్యత తగ్గడంతో సంబంధం కలిగివుంటుందని ఇది సూచించింది.[68] ఈ రుగ్మతలు వాటి యొక్క ప్రభావాన్ని TH1/TH2 నియంత్రణను మార్చడం ద్వారా ఉపయోగపడతాయని ప్రచారం చేయబడుతుంది.[69] కొత్త ఆరోగ్య పరికల్పన యొక్క ముఖ్యమైన అంశాల్లో ఎండోటాక్సిన్‌లకు దగ్గరగా ఉండటం, పెంపుడు జంతువులతో కలిసివుండటం, పంటపొలాల్లో పెరగడం తదితరాలు ఉన్నాయి.[69]

వైద్య విశిష్టత

అమెరికా సంయుక్త రాష్ట్రాల్లో అమెరికన్ బోర్డ్ ఆఫ్ అలెర్జీ అండ్ ఇమ్యునాలజీ (ABAI) సర్టిఫికేట్ పొందివుండే వైద్యులు అలెర్జీ మరియు రోగనిరోధక శాస్త్రంలో రోగి సంరక్షణ పరిజ్ఞానాన్ని, నైపుణ్యాన్ని, అనుభవాన్ని ప్రదర్శించేందుకు ఉద్దేశించిన విద్యా కార్యక్రమాన్ని విజయవంతంగా పూర్తి చేసి ఉంటారు.[70] అలెర్జిస్ట్-ఇమ్యునాలజిస్ట్‌ గా పిలువబడే వైద్యుడు ఉబ్బసం మరియు ఇతర అలెర్జీ వ్యాధుల నిర్వహణ మరియు చికిత్సలో ప్రత్యేకంగా శిక్షణ పొందివుంటాడు. అలెర్జీ నిపుణుడు-నిరోనిరోధక నిపుణుడు కావడానికి సంబంధిత వైద్యుడు కనీసం తొమ్మిదేళ్ల శిక్షణ పూర్తి చేయాల్సి ఉంటుంది. వైద్య పాఠశాల మరియు మెడికల్ డిగ్రీ పూర్తి చేసిన తరువాత, ఒక వైద్యుడు మూడేళ్ల అంతర్గత వైద్య విద్య (ఈ సమయంలో అతడిని ఇంటర్నిస్ట్ అని పిలుస్తారు) లేదా పీడియాట్రిక్స్ (పీడియాట్రిషిన్ కావాలనుకుంటే)లో శిక్షణ పొందుతాడు. ఈ ప్రత్యేకతల్లో (విశిష్టత) ఒక దానిలో శిక్షణను పూర్తి చేసిన వైద్యులు అమెరికా బోర్డ్ ఆఫ్ పీడియాట్రిక్స్ (ABP) లేదా అమెరికన్ బోర్డ్ ఆఫఅ ఇంటర్నల్ మెడిసిన్ (ABIM) నిర్వహించే పరీక్షలో ఉత్తీర్ణత సాధించాల్సి ఉంటుంది. అలెర్జీ-ఇమ్యునాలజీ ఉప-విశిష్టతపై దృష్టి పెట్టాలనుకునే ఇంటర్నిస్ట్స్ లేదా పీడియాట్రిషియన్స్ తరువాత అలెర్జీ-ఇమ్యూనాలజీ శిక్షణా కార్యక్రమంలో కనీసం అదనంగా రెండేళ్ల అభ్యాసాన్ని పూర్తి చేయాల్సి ఉంటుంది, దీనిని ఫెలోషిప్ అని పిలుస్తారు. ABAI వద్ద ఆమోదం పొందిన అలెర్జిస్ట్-ఇమ్యునాలజిస్ట్‌లు విజయవంతంగా అమెరికన్ బోర్డ్ ఆఫ్ అలెర్జీ అండ్ ఇమ్యునాలజీ (ABAI) ధ్రువీకరణ పరీక్షలో ఉత్తీర్ణులై ఫెలోషిప్ పొందుతారు.[71]

యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్‌లో, అలెర్జీ జనరల్ మెడిసిన్ లేదా పీడియాట్రిక్స్‌లో ఉపవిశిష్ట భాగంగా ఉంటుంది. పోస్ట్‌గ్రాడ్యుయేట్ పరీక్షలు (వరుసగా MRCP లేదా MRCPCH) అధిగమించిన తరువాత ఒక వైద్యుడు పలు సంవత్సరాలపాటు ఒక స్పెషలిస్ట్ రిజిస్ట్రార్‌గా పనిచేయాలి, అతను తరువాత జనరల్ మెడిసిన్ కౌన్సిల్ స్పెషలిస్ట్ రిజిస్ట్రార్‌కు అర్హత సాధిస్తాడు. అలెర్జీ సేవలు ఇక్కడ ఇమ్యునాలజిస్ట్‌లు కూడా అందిస్తారు. 2003 రాయల్ కాలేజ్ ఆఫ్ ఫిజీషియన్స్ నివేదిక ఒకటి UKలో అలెర్జీ సేవలు తగిన స్థాయిలో లేవని, వీటిని మెరుగుపరచాల్సిన అవసరం ఉందని సూచించింది.[72] 2006లో, హౌస్ ఆఫ్ లార్డ్స్ ఒక ఉపకమిటీని ఏర్పాటు చేశారు, అది 2007లో నివేదిక సమర్పించింది. ఇది కూడా అలెర్జీ సేవలు తగిన స్థాయిలో లేవని సూచించింది, అలెర్జీ మహమ్మారి మరియు దాని యొక్క సామాజిక మూల్యానికి లార్డ్‌లు చర్యలు తీసుకోవాల్సిన అవసరాన్ని ప్రస్తావించారు; దీనిలో అనేక ఇతర సిఫార్సులు కూడా చేశారు.[73]

ఇవి కూడా చూడండి

  • అలెర్జీ మంట
  • బాసోఫిల్ యాక్టివేషన్
  • అలెర్జీ కారకం
  • అనాఫిలాక్సిస్
  • తీవ్రసున్నితత్వం
  • హైపోఅలెర్జెనిక్
  • ఇమ్యునోగ్లోబులిన్ E
  • ప్రతిరక్షకం
  • బహుళ రసాయన సున్నితత్వం
  • ఓరల్ అలెర్జీ సిండ్రోమ్
  • యుర్టికేరియా
  • మోడికల్ టాటూ
  • ప్రౌస్నిట్జ్-కుస్ట్‌నెర్ టెస్ట్

సూచనలు

  1. Lua error in మాడ్యూల్:Citation/CS1 at line 3723: bad argument #1 to 'pairs' (table expected, got nil).
  2. మూస:WhoNamedIt
  3. Von Pirquet C (1906). "Allergie". Munch Med Wochenschr. 53: 1457.
  4. Gell PGH, Coombs RRA. (1963). Clinical Aspects of Immunology. London: Blackwell.
  5. Ishizaka K, Ishizaka T, Hornbrook MM (1966). "Physico-chemical properties of human reaginic antibody. IV. Presence of a unique immunoglobulin as a carrier of reaginic activity". J. Immunol. 97 (1): 75–85. PMID 4162440.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  6. Bope, Edward T.; Rakel, Robert E. (2005). Conn's Current Therapy 2005. Philadelphia, PA: W.B. Saunders Company. p. 880. ISBN 0721 6386 43.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  7. Holgate ST (1998). "Asthma and allergy--disorders of civilization?". QJM. 91 (3): 171–84. doi:10.1093/qjmed/91.3.171. PMID 9604069.
  8. Rusznak C, Davies RJ (1998). "ABC of allergies. Diagnosing allergy". BMJ. 316 (7132): 686–9. PMID 9522798.
  9. Golden DB (2007). "Insect sting anaphylaxis". Immunol Allergy Clin North Am. 27 (2): 261–72, vii. doi:10.1016/j.iac.2007.03.008. PMID 17493502.
  10. Schafer JA, Mateo N, Parlier GL, Rotschafer JC (2007). "Penicillin allergy skin testing: what do we do now?". Pharmacotherapy. 27 (4): 542–5. doi:10.1592/phco.27.4.542. PMID 17381381.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  11. Tang AW (2003). "A practical guide to anaphylaxis". Am Fam Physician. 68 (7): 1325–32. PMID 14567487.
  12. Brehler R, Kütting B (2001). "Natural rubber latex allergy: a problem of interdisciplinary concern in medicine". Arch. Intern. Med. 161 (8): 1057–64. doi:10.1001/archinte.161.8.1057. PMID 11322839.
  13. Muller BA (2004). "Urticaria and angioedema: a practical approach". Am Fam Physician. 69 (5): 1123–8. PMID 15023012.
  14. Grammatikos AP (2008). "The genetic and environmental basis of atopic diseases". Ann. Med. 40 (7): 482–95. doi:10.1080/07853890802082096. PMID 18608118.
  15. Lua error in మాడ్యూల్:Citation/CS1 at line 3723: bad argument #1 to 'pairs' (table expected, got nil). .
  16. Galli SJ (2000). "Allergy". Curr. Biol. 10 (3): R93–5. doi:10.1016/S0960-9822(00)00322-5. PMID 10679332.
  17. De Swert LF (1999). "Risk factors for allergy". Eur. J. Pediatr. 158 (2): 89–94. doi:10.1007/s004310051024. PMID 10048601.
  18. Croner S (1992). "Prediction and detection of allergy development: influence of genetic and environmental factors". J. Pediatr. 121 (5 Pt 2): S58–63. doi:10.1016/S0022-3476(05)81408-8. PMID 1447635.
  19. జార్విస్ D, బర్నీ P (1997) ఎపిడిమియాలజీ ఆఫ్ అటోపీ అండ్ అటోపిక్ డిసీజ్ In: కే AB (ed) అలెర్జీ అండ్ అలెర్జిక్ డిసీజెస్, వాల్యూమ్ 2. బ్లాక్‌వెల్ సైన్స్ లండన్, పేజీలు 1208–1224
  20. Anderson HR, Pottier AC, Strachan DP (1992). "Asthma from birth to age 23: incidence and relation to prior and concurrent atopic disease". Thorax. 47 (7): 537–42. doi:10.1136/thx.47.7.537. PMID 1412098.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  21. Barnes KC, Grant AV, Hansel NN, Gao P, Dunston GM (2007). "African Americans with asthma: genetic insights". Proc Am Thorac Soc. 4 (1): 58–68. doi:10.1513/pats.200607-146JG. PMID 17202293.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  22. ఫోల్కెర్ట్స్ G, వాల్జల్ G, ఓపెన్‌షా PJ. డు కామన్ చైల్డ్‌హుడ్ ఇన్ఫెక్షన్స్ 'టీచ్' ది ఇమ్యూన్ సిస్టమ్ నాట్ టు బి అలెర్జిక్? ఇమ్యునల్ టుడే 2000; 21(3):118-120. PubMed
  23. http://edwardwillett.com/2000/05/the-hygiene-hypothesis/
  24. Lua error in మాడ్యూల్:Citation/CS1 at line 3723: bad argument #1 to 'pairs' (table expected, got nil).
  25. Lua error in మాడ్యూల్:Citation/CS1 at line 3723: bad argument #1 to 'pairs' (table expected, got nil).
  26. Marra F, Lynd L, Coombes M; et al. (2006). "Does antibiotic exposure during infancy lead to development of asthma?: a systematic review and metaanalysis". Chest. 129 (3): 610–8. doi:10.1378/chest.129.3.610. PMID 16537858.CS1 maint: Explicit use of et al. (link) CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  27. Thavagnanam S, Fleming J, Bromley A, Shields MD, Cardwell, CR (2007). "A meta-analysis of the association between Caesarean section and childhood asthma". Clin. And Exper. Allergy. online ahead of print: 629. doi:10.1111/j.1365-2222.2007.02780.x.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  28. Zock JP, Plana E, Jarvis D; et al. (2007). "The use of household cleaning sprays and adult asthma: an international longitudinal study". Am J Respir Crit Care Med. 176 (8): 735–41. doi:10.1164/rccm.200612-1793OC. PMID 17585104.CS1 maint: Explicit use of et al. (link) CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  29. Cooper PJ (2004). "Intestinal worms and human allergy". Parasite Immunol. 26 (11–12): 455–67. doi:10.1111/j.0141-9838.2004.00728.x. PMID 15771681.
  30. Braun-Fahrländer C, Riedler J, Herz U; et al. (2002). "Environmental exposure to endotoxin and its relation to asthma in school-age children". N. Engl. J. Med. 347 (12): 869–77. doi:10.1056/NEJMoa020057. PMID 12239255.CS1 maint: Explicit use of et al. (link) CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  31. Garn H, Renz H (2007). "Epidemiological and immunological evidence for the hygiene hypothesis". Immunobiology. 212 (6): 441–52. doi:10.1016/j.imbio.2007.03.006. PMID 17544829.
  32. Macpherson CN, Gottstein B, Geerts S (2000). "Parasitic food-borne and water-borne zoonoses". Rev. - Off. Int. Epizoot. 19 (1): 240–58. PMID 11189719.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  33. Carvalho EM, Bastos LS, Araújo MI (2006). "Worms and allergy". Parasite Immunol. 28 (10): 525–34. doi:10.1111/j.1365-3024.2006.00894.x. PMID 16965288.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  34. Yazdanbakhsh M, Kremsner PG, van Ree R (2002). "Allergy, parasites, and the hygiene hypothesis". Science. 296 (5567): 490–4. doi:10.1126/science.296.5567.490. PMID 11964470.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  35. Emanuelsson C, Spangfort MD (2007). "Allergens as eukaryotic proteins lacking bacterial homologues". Mol. Immunol. 44 (12): 3256–60. doi:10.1016/j.molimm.2007.01.019. PMID 17382394.
  36. Falcone FH, Pritchard DI (2005). "Parasite role reversal: worms on trial". Trends Parasitol. 21 (4): 157–60. doi:10.1016/j.pt.2005.02.002. PMID 15780835.
  37. Grimbaldeston MA, Metz M, Yu M, Tsai M, Galli SJ (2006). "Effector and potential immunoregulatory roles of mast cells in IgE-associated acquired immune responses". Curr. Opin. Immunol. 18 (6): 751–60. doi:10.1016/j.coi.2006.09.011. PMID 17011762.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  38. Holt PG, Sly PD (2007). "Th2 cytokines in the asthma late-phase response". Lancet. 370 (9596): 1396–8. doi:10.1016/S0140-6736(07)61587-6. PMID 17950849.
  39. మూస:Emedicine - ఇన్‌క్లూడ్స్ డిస్కషన్ ఆఫ్ డిఫెరెన్షియల్స్
  40. Wheeler PW, Wheeler SF (2005). "Vasomotor rhinitis". American family physician. 72 (6): 1057–62. PMID 16190503.
  41. Ten RM, Klein JS, Frigas E (1995). "Allergy skin testing" (). Mayo Clin. Proc. 70 (8): 783–4. PMID 7630219.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  42. Verstege A, Mehl A, Rolinck-Werninghaus C; et al. (2005). "The predictive value of the skin prick test weal size for the outcome of oral food challenges". Clin. Exp. Allergy. 35 (9): 1220–6. doi:10.1111/j.1365-2222.2005.2324.x. PMID 16164451.CS1 maint: Explicit use of et al. (link) CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  43. Li JT, Andrist D, Bamlet WR, Wolter TD (2000). "Accuracy of patient prediction of allergy skin test results". Ann. Allergy Asthma Immunol. 85 (5): 382–4. PMID 11101180.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  44. Vidal C, Gude F, Boquete O; et al. (2005). "Evaluation of the phadiatop test in the diagnosis of allergic sensitization in a general adult population". Journal of investigational allergology & clinical immunology. 15 (2): 124–30. PMID 16047713.CS1 maint: Explicit use of et al. (link) CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  45. Kerkhof M, Dubois AE, Postma DS, Schouten JP, de Monchy JG (2003). "Role and interpretation of total serum IgE measurements in the diagnosis of allergic airway disease in adults". Allergy. 58 (9): 905–11. doi:10.1034/j.1398-9995.2003.00230.x. PMID 12911420.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  46. Sicherer SH, Leung DY (2007). "Advances in allergic skin disease, anaphylaxis, and hypersensitivity reactions to foods, drugs, and insects". J. Allergy Clin. Immunol. 119 (6): 1462–9. doi:10.1016/j.jaci.2007.02.013. PMID 17412401.
  47. Ross RN, Nelson HS, Finegold I (2000). "Effectiveness of specific immunotherapy in the treatment of allergic rhinitis: an analysis of randomized, prospective, single- or double-blind, placebo-controlled studies". Clinical therapeutics. 22 (3): 342–50. doi:10.1016/S0149-2918(00)80038-7. PMID 10963288.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  48. Lua error in మాడ్యూల్:Citation/CS1 at line 3723: bad argument #1 to 'pairs' (table expected, got nil).
  49. Passalacqua G, Durham SR (2007). "Allergic rhinitis and its impact on asthma update: allergen immunotherapy". J. Allergy Clin. Immunol. 119 (4): 881–91. doi:10.1016/j.jaci.2007.01.045. PMID 17418661.
  50. Terr AI (2004). "Unproven and controversial forms of immunotherapy". Clinical allergy and immunology. 18: 703–10. PMID 15042943.
  51. Altunç U, Pittler MH, Ernst E (2007). "Homeopathy for childhood and adolescence ailments: systematic review of randomized clinical trials". Mayo Clin. Proc. 82 (1): 69–75. doi:10.4065/82.1.69. PMID 17285788.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  52. Platts-Mills TA, Erwin E, Heymann P, Woodfolk J (2005). "Is the hygiene hypothesis still a viable explanation for the increased prevalence of asthma?". Allergy. 60 Suppl 79: 25–31. doi:10.1111/j.1398-9995.2005.00854.x. PMID 15842230.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  53. Bloomfield SF, Stanwell-Smith R, Crevel RW, Pickup J (2006). "Too clean, or not too clean: the hygiene hypothesis and home hygiene". Clin. Exp. Allergy. 36 (4): 402–25. doi:10.1111/j.1365-2222.2006.02463.x. PMID 16630145.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  54. Isolauri E, Huurre A, Salminen S, Impivaara O (2004). "The allergy epidemic extends beyond the past few decades". Clin. Exp. Allergy. 34 (7): 1007–10. doi:10.1111/j.1365-2222.2004.01999.x. PMID 15248842.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  55. "Chapter 4: The Extent and Burden of Allergy in the United Kingdom". House of Lords - Science and Technology - Sixth Report. 2007-07-24. Retrieved 2007-12-03.
  56. "AAAAI - rhinitis, sinusitis, hay fever, stuffy nose, watery eyes, sinus infection". Retrieved 2007-12-03.
  57. బేస్డ్ ఆన్ ఎన్ ఎస్టిమేటెడ్ పాపులేషన్ ఆఫ్ 303 మిలియన్ ఇన్ 2007 U.S. POPClock. U.S. సెన్సెస్ బ్యూరో.
  58. బేస్డ్ ఆన్ ఎన్ ఎస్టిమేటెడ్ పాపులేషన్ ఆఫ్ 60.6 మిలియన్ UK పాపులేషన్ గ్రోస్ టు 60.6 మిలియన్
  59. "AAAAI - asthma, allergy, allergies, prevention of allergies and asthma, treatment for allergies and asthma". Retrieved 2007-12-03.
  60. "AAAAI - skin condition, itchy skin, bumps, red irritated skin, allergic reaction, treating skin condition". Retrieved 2007-12-03.
  61. "AAAAI - anaphylaxis, cause of anaphylaxis, prevention, allergist, anaphylaxis statistics". Retrieved 2007-12-03.
  62. "AAAAI - food allergy, food reactions, anaphylaxis, food allergy prevention". Retrieved 2007-12-03.
  63. "AAAAI - stinging insect, allergic reaction to bug bite, treatment for insect bite". Retrieved 2007-12-03.
  64. Simpson CR, Newton J, Hippisley-Cox J, Sheikh A (2008). "Incidence and prevalence of multiple allergic disorders recorded in a national primary care database". J Roy Soc Med. 101 (11): 558–563. doi:10.1258/jrsm.2008.080196. PMID 19029357.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  65. Strachan DP (1989). "Hay fever, hygiene, and household size". BMJ. 299 (6710): 1259–60. doi:10.1136/bmj.299.6710.1259. PMC 1838109. PMID 2513902.
  66. Renz H, Blümer N, Virna S, Sel S, Garn H (2006). "The immunological basis of the hygiene hypothesis". Chem Immunol Allergy. 91: 30–48. doi:10.1159/000090228. PMID 16354947.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  67. Matricardi PM, Rosmini F, Riondino S; et al. (2000). "Exposure to foodborne and orofecal microbes versus airborne viruses in relation to atopy and allergic asthma: epidemiological study". BMJ. 320 (7232): 412–7. doi:10.1136/bmj.320.7232.412. PMC 27285. PMID 10669445.CS1 maint: Explicit use of et al. (link) CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  68. Masters S, Barrett-Connor E (1985). "Parasites and asthma--predictive or protective?". Epidemiol Rev. 7: 49–58. PMID 4054238.
  69. Sheikh A, Strachan DP (2004). "The hygiene theory: fact or fiction?". Curr Opin Otolaryngol Head Neck Surg. 12 (3): 232–6. doi:10.1097/01.moo.0000122311.13359.30. PMID 15167035.
  70. "ABAI: American Board of Allergy and Immunology". Retrieved 2007-08-05.
  71. "AAAAI - What is an Allergist?". Retrieved 2007-08-05.
  72. రాయల్ కాలేజ్ ఆఫ్ ఫిజీషియన్స్ (2003). అలెర్జీ: ది అన్‌మెట్ నీడ్ . లండన్, UK: రాయల్ కాలేజ్ ఆఫ్ ఫిజీషియన్స్. ISBN 1-86016-183-9. PDF version PDF (1.03 MiB)
  73. House of Lords - Science and Technology Committee (2007). Allergy - HL 166-I, 6th Report of Session 2006-07 - Volume 1: Report. London, UK: TSO (The Stationery Office). ISBN 0104011491.

బాహ్య లింక్‌లు

మూస:Allergic conditions మూస:Consequences of external causes మూస:Hypersensitivity and autoimmune diseases

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.