اثرات ماریجوانا
اثرات اصلی ماری جوآنا بر اثر ترکیب شیمیایی موجود در این گیاه از جمله کانابینوییدها نظیر تتراهیدروکانابینول که تنها یکی از ۴۰۰ گونه کانابینویید است رخ میدهد. ماریجوآنا اثراتی بر روان و فیزیولوژی بدن انسان دارد.
تا چندی پیش ماریجوانا بهعنوان مادهای در نظر گرفته میشد که فاقد نشانههای ترک است چراکه نشانههایی مشابه نشانههای ترک در الکل یا مشتقات تریاک در آن دیده نمیشد. اما در سالهای اخیر، تحقیقات تجربی بیشتر از گذشته موافق با گزارشهای شخصی ست که افرادی که ماریجوانا مصرف میکنند از آن خبر میدهند. این تحقیقات حاکی از آن است که مصرف ماریجوانا در مقادیر بالا با علائم ترک جسمانی و روانی به نسبت خفیفی همراه است.[1][2][3]
شواهد و مدارک
- کوری (Kouri) و پوپ (pope) به بررسی علائم ترک طی ۲۸ از روز دوری از ماریجوانا پرداختند.[4] به همین شکل بودنی و همکارانش (Budney et al) به بررسی علائم ترک طی ۴۵ روز دوری از ماریجوانا پرداختند.[2] طی این مطالعات، مصرفکنندگان دائمی ماریجوانا بهمدت ۲۸ روز در بیمارستان تحت مراقبت بودند. این محققان به بررسی تغییرات خلقوخو، اضطراب، افسردگی و تحریکپذیری در این افراد پرداختند؛ و آنها را با دو گروه کنترل مقایسه کردند. این دو گروه کنترل عبارت بودند از یک گروه از کسانی که سابقاً در مقادیر بالا ماریجوانا مصرف میکردند و گروه دیگر افرادی که هیچگاه ماریجوانا مصرف نکرده بودند. نتیجهٔ این تحقیقات چنین بود: علائم ترک در گروهی که بهطور دائم ماریجوانا مصرف میکردند عبارت بود از افت خلقوخو و اشتها و همچنین افزایش تحریکپذیری، اضطراب. همچنین نمرهٔ ایشان در معیار اندازهگیری همیلتون برای سنجش افسردگی افزایش یافت. هر دوی این مطالعات، از آزمایش ادرار برای اطمینان حاصل کردن از اینکه افراد مورد آزمایش در مدت زمان تحقیق ماریجوانا مصرف نکردند کمک گرفتند. این مطالعات نشان داد که علائم ترک بین یک تا سه روز پس از دوری از ماریجوانا آغاز میشود و تا ۱۰ الی ۱۴ روز دوام میآورد.[1][2][4]
- طبق تحقیقات «بودنی» و همکارانش نشانگان ترک مربوط به مصرف ماریجوانا شبیه به نشانههای ترک مربوط به تنباکو است؛ و از نظر میزان سبکتر از نشانههای ترک موادی نظیر مشتقات تریاک و الکل است.[2]
- نکتهٔ بااهمیت آنکه شواهد و مدارک نشان میدهد که اگر مصرفکنندهٔ ماریجوانا پس از یک دوره دوری از مصرف، دوباره به مصرف روی آورد علائم ترک از بین میروند.[1] تحقیقات آزمایشگاهی جدید برای فهم مسئلهٔ وابستگی به ماریجوانا بر روی شیمی مغز تمرکز کردهاند.
- مصرف هرروزهٔ ماریجوانا در برخی موارد با نشانههای روانی ترک نظیر تحریکپذیری و بیخوابی همراه است.[5] با این وجود، نشانههای ترک ماریجوانا نوعاً خفیف هستند و هیچگاه خطر جانی ندارند.[6]
جستارهای وابسته
منابع
- Budney, A. J. ; Hughes, J. R. ; Moore, B. A. ; Novy, P. L. (2001). "Marijuana abstinence effects in marijuana smokers maintained in their home environment". Archives of General Psychiatry 58 (10): 917–924. DOI:10.1001/archpsyc.58.10.917. PMID 11576029. edit
- Budney, A. J. ; Moore, B. A. ; Vandrey, R. G. ; Hughes, J. R. (2003). "The time course and significance of cannabis withdrawal". Journal of Abnormal Psychology 112 (3): 393–402. DOI:10.1037/0021-843X.112.3.393. PMID 12943018. edit
- "Marijuana Withdrawal: What To Expect When Quitting". TruthOnPot.com. 2012-3-14. Retrieved 2012-04-04.
- Kouri, E. M. ; Pope Jr, H. G. (2000). "Abstinence symptoms during withdrawal from chronic marijuana use". Experimental and clinical psychopharmacology 8 (4): 483–492. DOI:10.1037/1064-1297.8.4.483. PMID 11127420. edit
- Cannabis. "Erowid Cannabis (Marijuana) Vault: Effects". Erowid.org. Retrieved 2011-02-17.
- "Myths and Facts About Marijuana". Drugpolicy.org. Retrieved 2011-02-17.2 بایگانیشده در ۱۶ فوریه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.